عوامل موثر بر کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم‌پزشکی در نظام آموزش عالی ایران

مقدمه: فرآیند کارآفرین شدن دانشگاه‌ها به منظور تضمین توسعه دانشگاه و جامعه اجتناب‌ناپذیر است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر در کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی در نظام آموزش عالی ایران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل صاحبان فرآیند کارآفرینی در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در سال‌های 94-1393 بود (497=N). نمونه آماری، بر اساس جدول مورگان 217 نفر بود که به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه پژوهش‌گر ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 93/0 استفاده شد. داده‌های آماری پس از گردآوری با روش «تحلیل عاملی اکتشافی» تحلیل گردید. یافته‌ها: از دیدگاه صاحبان فرآیند 9 عامل در کارآفرین شدن دانشگاه‌ها موثرند که در مجموع 658/54 درصد از کل واریانس داده‌ها را تبیین می‌نمود. بیشترین قدرت تبیین معادل 08/12 درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل اول (مد نظر قرار دادن کارآفرینی به عنوان اولویت استراتژیک دانشگاه) و کمترین قدرت تبیین معادل 934/1درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل نهم (برنامه‌ریزی درسی دانشگاهی) بود. نتیجه‌گیری:کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی نیاز به برنامه‌ریزی و مدیریت عوامل شناسایی شده به خصوص در زمینه اولویت‌های استراتژیک دارد.مقدمه: فرآیند کارآفرین شدن دانشگاهها به منظور تضمین توسعه دانشگاه و جامعه اجتناب ناپذیر است. پژوهش حاضربا هدف شناسایی عوامل‌ موثر در کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی در نظام آموزش عالی ایران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی_ پیمایشی بود. جامعه آماری شامل صاحبان فرآیند کارآفرینی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور در سالهای 94-1393 بود(497=N). نمونه آماری، بر اساس جدول مورگان 217 نفر بود که به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه پژوهشگرساخته با ضریب آلفای کرونباخ 93/0 استفاده شد. داده‌های آماری پس از گردآوری با روش «تحلیل‌عاملی‌اکتشافی» تحلیل گردید. یافته ها: از دیدگاه صاحبان فرآیند 9 عامل در کارآفرین شدن دانشگاه‌ها موثرند که در مجموع 658/54 درصد از کل واریانس داده‌ها را تبیین می‌نمود. بیشترین قدرت تبیین معادل 08/12 درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل اول (مدنظر قرار دادن کارآفرینی به عنوان اولویت استراتژیک دانشگاه)و کمترین قدرت تبیین معادل 934/1درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل نهم (برنامه‌ریزی درسی دانشگاهی) بود. نتیجه گیری:کارآفرین شدن دانشگاه های علوم پزشکی نیاز به برنامه ریزی و مدیریت عوامل شناسایی شده به خصوص در زمینه اولویت های استراتژیک دارد.